Tamara Krijkamp

schoolfotograaf tamara

Persoonlijke post

Tamara Krijkamp is naast schoolfotograaf in de regio Zaanstreek ook een moeder, levensgenieter en is heel graag lekker buiten. Ze woont samen met haar gezin in het Noord Hollandse Koog aan de Zaan. Een leuk dorp met de Zaanse Schans op loopafstand.

Heeft jouw persoonlijke leven invloed op je werk?

Ons leven is hectisch met twee kleine kinderen, de tijd vliegt voorbij. Daarom vind ik het belangrijk om alledaagse momenten, waar wij op dit moment zo van kunnen genieten, vast te leggen. Eén blik op de vakantiefoto’s van een paar jaar geleden, roept zo weer het gevoel van toen bij mij op. En ook voor andere mensen wil ik die momenten die vaak zo klein lijken, voor altijd vastleggen. Over 10 jaar besef je ineens dat die kleine momenten van toen heel bijzonder waren.

Digitaal of print?

Ik ben ervan overtuigd dat foto’s niet gemaakt worden om te bewaren op een harde schijf, computer of telefoon. Er moet naar gekeken worden, bewonderd, gedeeld en horen thuis aan de wand of in een mooi persoonlijk album. Ik vind het zelf ook heerlijk om door een stapel oude foto’s heen te gaan. Die bewaar ik in een doos, allemaal door elkaar. Een doos vol herinneringen, een doos vol kadootjes.

 

schoolfoto
schoolfoto

Wat heb je onlangs nog geleerd?

Ik leer veel van de lieve collega’s die ik om me heen heb binnen dit team van sgoolfotografie. Niet alleen op het gebied van fotografie en ondernemen, maar ook over persoonlijke ontwikkeling. Iemand die ik enorm bewonder om haar authenticiteit en krachtige persoonlijkheid is Angela. Ik heb van haar geleerd om veel meer naar mijzelf te kijken vanuit liefde, kracht en trots. Daar ben ik haar heel dankbaar voor.

Wat is jouw techniek om kinderen op hun gemak te stellen tijdens een shoot?

Of het een techniek is vraag ik me af. Ik ben van mijzelf  rustig en dat straal ik ook uit. Kinderen mogen bij mij zichzelf zijn. Door ook vragen te stellen en oprecht te luisteren komen er vaak leuke en mooie gesprekken op gang. Ook als er weinig tijd is. En dan op dat moment de juiste blik vangen…dat is tof!

Wat doe je naast Sgoolfotografie?

Naast de vele schoolfoto’s maak ik heel veel gezinnen en bruidsparen blij met mijn familie- en bruidsfotografie. Die foto’s moeten voor deze mensen een herinnering zijn aan een moment dat ze graag willen onthouden. Deze foto’s moeten voor mij wel een paar dingen bevatten, zoals plezier, ontspanning, liefde, emotie en een fijne plek waar we deze foto maken. Zonder deze ingrediënten is het slechts een plaatje.

schoolfoto
schoolfoto

Als je niet werkt wat doe je dan graag?

Ik ben erg graag buiten en vind wandelen echt heerlijk. Ik rij hier het liefst voor naar het strand. Welk seizoen maakt me niet uit. De zee doet me goed! Daarnaast sta ik ook graag in de keuken en bak ik graag samen met de jongens lekkere madeleines, taartjes of koekjes.

Interesse in een samenwerking

met Tamara?

Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Tamara toe.

    Interview Suzanne Verhagen

    Persoonlijke post

    Schoolfotograaf Suzanne Verhagen is 39 jaar oud en woont samen met Jeroen, zoontje Lasse en hondjes Merlijn & Soof in Tilburg. Suzanne is al meer dan zestien jaar professioneel allround-fotograaf.

    Waarom schoolfotografie?
    De onbevangenheid van kinderen maakt dit werk een feestje. Het vangen van de juiste stoere blik of het eerste kleine glimlachje blijft een overwinning. Dankzij de kinderen plaats ik zaken in het juiste perspectief.

    Hoe ben je bij Sgoolfotografie.nl terecht gekomen?
    Sgoolfotografie heeft mij gevraagd. Ik was toen de enige Brabantse in ons team. Na een enthousiast gesprek ben ik er helemaal voor gegaan. Een heel warm welkom, supertoffe collega’s en een inspirerende werkomgeving. Wat wil je nog meer?

    Wil jij mensen inspireren met je foto’s?
    Mensen een tastbare herinnering geven, dat is mijn werk. Soms door een mooie dag vast te leggen in een huwelijksreportage, een bedrijfsreportage die het perfecte beeld geeft van wat het bedrijf wil uitstralen, of de heerlijke glimlach van een kleine uk. Het zijn allemaal herinneringen voor later en ik mag het vastleggen.

    Fotografeer jij vaker in kleur of zwart-wit? Waarom?
    Zwart-wit. Extra contrast, diepgang, uitstraling. Een zwart-wit foto leeft voor mij veel meer en straalt vaak precies de sfeer uit die ik wil bereiken.

    Ben je in je carrière obstakels tegengekomen? Zo ja, welke?
    Inmiddels run ik ruim zestien jaar mijn eigen zaak. Obstakels kom je tegen in alle soorten en maten. Bij beroepen in de creatieve sector verwachten mensen vaak dat je (bijna) voor niks werkt. Je moet stevig in je schoenen staan, standvastig zijn en vooral weten wat je werk waard is. Het is soms zwaar als zelfstandig fotograaf maar de vrijheid die je ervoor terugkrijgt is onbetaalbaar.

    Welke fotograaf inspireert jou?
    Mijn Sgoolfoto-collega’s zijn de grootste inspiratiebron. Iedereen is naast Sgoolfotograaf ook nog bezig met tal van andere projecten. Het is zo waardevol om hen te volgen op social media, van hen te leren en door hen weer nieuwe fotografen te leren kennen en nieuwe ideeën te krijgen. 

    Welk boek moet elke beginnend fotograaf lezen?
    Ik denk niet per sé dat je kennis over fotografie uit boeken te halen is. Zoek een goede mentor, leermeester, of inspirerend persoon en sta open voor alles wat deze persoon je te bieden heeft. Leer door te doen. Zorg vooral dat je jezelf niet verliest. Hou je social media goed bij en zorg dat je op de hoogte bent van de laatste nieuwtjes. Omring jezelf met experts uit het vakgebied. Daar leer je het meeste van.

    Hoe blijf je bij jezelf?
    Voor mijn advies om bij jezelf te blijven in dit vak heb ik wel een boekentip. De Alchemist van Paulo Coelho. Een magisch sprookje over een jonge schaapsherder die een belangrijk advies krijgt van de alchemist  `Luister naar je hart. Dat kent alles’.

    Wat is het leukste dat je ooit als fotograaf hebt meegemaakt?
    Een knuffel van een kindje na de shoot, een high five, een prachtige vergroting aan de muur bij de klant, een oprecht bedankje, er zijn teveel momenten om op te noemen.

    Waarom zijn deze foto’s die jij hebt gekozen jouw favoriete beelden?
    De spontaniteit, het onverwachte momentje en de onbevangenheid die zichtbaar is op de foto’s maken deze tot mijn favoriet.

    Over 10 jaar zie ik mijzelf…
    Over 10 jaar… Dan ben ik nog steeds zo gelukkig als nu! Blijf ik nog steeds nieuwsgierig naar nieuwe kennis en vaardigheden. En streef ik naar uitdaging en perfectie in mijn vakgebied.

    Interesse in een samenwerking

    met Suzanne?

    Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Suzanne toe.

      Simone Voort Interview

      Persoonlijke post

      Simone woont samen met haar jeugdliefde Richard en golden retriever Saar in Meijel, een dorpje wat ligt aan de rand van de Peel op de grens van Limburg. Ze geniet van de vroege ochtendwandelingen in de natuur met Saar, van de uitjes met hun oude Volkswagen busje, maar vooral ook van thuis op de bank of in de tuin zitten met een lekker hapje en een drankje!

      Hoe is is jouw stijl?
      Ik omschrijf mijn stijl als “puur en zoals het is”. De momentjes vangen zoals ze komen, vind ik erg leuk. Iedereen mag bij mij lekker zichzelf zijn. Dan kan ik ook lekker mezelf zijn!

      Wat vind jij van schoolfotografie?
      Toffe organisatie waar we als franchisenemers ook echt een teamgevoel
      hebben. En we maken natuurlijk de leukste SGoolfoto`s! De stijl van SGoolfotografie sluit echt aan bij hoe ik kids het liefste fotografeer: “Puur en zoals ze zijn!”

      Hoe ziet voor jou een gemiddelde werkdag eruit?
      De dag begint bij mij al heel vroeg met een wandeling met mijn hond Saar.
      Dan kom ik thuis en neem een ontbijt met natuurlijk een koffie. Vervolgens vind je mij vaak eerst achter mijn PC om late berichtjes en mail te beantwoorden. Het leuke aan mijn werk is dat de week nooit standaard verloopt. De ene dag zit ik de hele dag te bewerken, administratie te doen of ik geef een workshop. Andere dagen ben ik op pad voor SGoolfotografie, een huwelijk of een familiesessie. Die variatie vind ik echt heel fijn!

      Wat is jouw techniek om kinderen op hun gemak te stellen tijdens een shoot?
      Ik probeer me te verplaatsen in het kind en aan te voelen waar het begin van “het schilletje” zit wat ik eraf kan peuteren, zodat ze snel zichzelf durven zijn. Gekke bekken en stemmetjes doen het altijd erg goed!

      Wat zou je doen als je geen fotograaf was?
      Als ik geen fotograaf was? Dan werkte ik in ieder geval met mensen en misschien wel in de zorg.

      Kies je voor kleur of zwartwit?
      Dat hangt enorm af van de foto. Dit wordt mede bepaald door de kleuren in de kleding en hoe deze combineert met de omgeving.

      Wat vind je minder leuk aan jouw vak? En wat vind je het leukste?
      Minder leuk? Dat ik mezelf regelmatig op de tweede plek zet. Dit komt doordat ik het dan lastig vind om nee te zeggen, omdat ik het te leuk of bijzonder vind! Vervolgens vind ik het jammer dat het weekend alweer voorbij is en ik te weinig tijd met mijn partner Richard en hondje Saar heb doorgebracht. Wat ik het leukste vind? Momenten vereeuwigen die heel dierbaar zijn voor families.

      Als je niet werkt wat doe je dan graag?
      Eropuit gaan met ons oude Volkswagen busje, wandelingen maken en vooral lekker thuis genieten!

      Waar zie jij jezelf over 10 jaar?
      Poeh! Ik ben niet iemand die zo ver vooruit kijkt. Vind het een fijn gevoel om een beetje in een “go with the flow” modus te gaan. Wie weet komt er ineens iets op mijn pad, dat een ultieme kans blijkt te zijn! Doordat je jezelf daarin de vrijheid geeft, ontstaan zulke “kansen” denk ik eerder. Maar voorlopig geniet ik volop van alle kids die ik o.a. op scholen voor mijn camera heb!

      Interesse in een samenwerking

      met Simone?

      Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Simone toe.

        Renate van der Heijden Interview

        Persoonlijke post

        Renate van der Heijden (1977) is een buitenmens. Ze houdt veel van de natuur en rust om haar heen. Met haar gezin woont ze in een gezellig dijkhuis in Wapenveld. Meestal begint haar dag met een rondje hardlopen in de IJsselvalei of de Veluwse bossen samen met haar hond Lana. Daarnaast vindt ze het heerlijk om te werken in haar moestuin, voedsel zoeken in de natuur of buiten in het zonnetje tot rust te komen met een geurige café au lait.

        Waar fotografeer jij het liefst?
        Je kan wel zeggen dat ik het liefst buiten ben. Op scholen fotografeer ik daarom waar mogelijk buiten, óók de individuele portretten, fantastisch vind ik dat!

        Waaraan herken je een goede schoolfoto?
        Dat ouders trots vertellen dat hun zoon of dochter op de foto staat zoals hij of zij ook echt is.

         

        Als je geen schoolfoto’s maakt, wat fotografeer je dan het liefst?
        Het blijft bij mij altijd kriebelen om kinderfoto’s te maken. Kinderen zijn zo uniek en altijd zo zichzelf, daar ligt mijn passie. Ik houd er ontzettend van om kinderen in of rondom een natuurlijke en liefst een gedateerde locatie te fotograferen. Je kan wel zeggen dat ik van vroeger hou!

        Regelmatig exposeer ik mijn werk en in vele van deze exposities komt de titel ‘Child in Time’ naar voren, omdat ik vaak hedendaagse kinderen in een setting van vroeger fotografeer. Zo fotografeerde ik bijvoorbeeld twee jongens die een middagdutje deden bij een hooimijt (voorloper van een hooiberg), een meisje in een lege stoffige koeienstal en een tiener in een lege groentekas. Daarnaast vind ik het ook heerlijk om in heel Europa te zoeken naar fantastische fotoplekken met roestende auto’s, verval in oude muren/gebouwen. Dit alles in combinatie met bijzondere natuur en een portie mooi natuurlijk licht, maken mijn beelden compleet.

        Je hebt in 2014 de Fotolumni award gewonnen met een prachtige foto van een meisje in Frankrijk die een stoel door het hoge gras draagt. Hoe is deze foto tot stand gekomen?
        In de zomer van 2014 heb ik gedurende zes weken in Frankrijk kinderen gefotografeerd. Ik verbleef op een fantastische camping in het departement Creuse. Wij hadden de mooiste plek voor onszelf. Wij stonden op een prachtige heuvel met vrij uitzicht op een veld met hoog gras en op de achtergrond glooiende bossen en heuvels. Vooral ’s avonds had het veld prachtige kleuren. Een bijzondere sfeer, daar wilde ik iets mee doen. Tussen mijn opdrachten door bezocht ik regelmatig gezellige brocantes waar ik geweldige oude stoeltjes vond. Deze wilde ik kriskras in ‘mijn’ mooie veld zetten. Een beeld is voor mij pas compleet als er een kind op staat. Ik laat kinderen graag hun gang gaan voor de camera in plaats van poseren. Dan krijg je de mooiste foto’s. Zo liet ik ook Lucia, het model voor deze fotoreportage, haar gang gaan. Zelf stond ik op een geleend trapje van de camping. Ik maakte meerdere foto’s en vervolgens giet ik er met Photoshop nog mijn ‘Renate-sausje’ overheen. Dat ik met deze foto de Award won maakte mij natuurlijk trots en blij! Zie de winnende foto hieronder/hiernaast.

        Er zijn aardig wat bekende kinderen, nationaal en internationaal. Van welk kind zou jij graag een fotoreportage maken en waarom?
        Oei! Ik heb eigenlijk helemaal niet zo veel met bekende mensen. Voor mij zijn alle kinderen uniek en ieder kind heeft zijn eigen ik. In mijn foto’s haal ik graag die eigenheid naar boven bij een kind. Het maakt mij dan niet veel uit of een kind bekend is of niet.

        Je hebt een bijzondere stijl. Hoe zou je deze omschrijven?
        Ik noem het altijd mijn eigen ‘Renate-stijltje’. Ik weet niet waar ik onder val. Ik maak heel graag foto’s die meer naar kunst neigen dan naar een portret. Deze foto’s zou je Fine art kunnen noemen.

        Wat is het leukste dat je ooit hebt meegemaakt op een school?
        Een specifiek voorval zou ik zo niet kunnen noemen. Wat ik op alle scholen wel heerlijk vind is dat kinderen zo enthousiast met je mee willen gaan om op de foto te gaan. Dat enthousiasme doet je wat en maakt het gezellig om samen met de kinderen mooie beelden te creëren.

        Wat is momenteel een trend in schoolfotografie?
        Oude statieportretten zijn verleden tijd. Ouders willen geen saaie foto’s meer van hun kinderen maar spontane foto’s. Ik neem graag de tijd om kinderen ontspannen te fotograferen. Altijd op een mooie plek in en om de school of binnen voor een sfeervolle achtergrond.

        Over 10 jaar zie ik mijzelf…
        Zoveel mogelijk genieten van het leven door een mooie combinatie van hardlopen met onze lieve hond, wonen en leven met de natuur, reizen, fotograferen, zoveel mogelijk samen zijn met mijn familie, gezin en lieve mensen om mij heen…

        Interesse in een samenwerking

        met Renate?

        Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Renate toe.

          Mêgan Nauta Interview

          Persoonlijke post

          Mêgan Nauta is geboren in 1989 en is moeder van Eva en getrouwd met Jens. Ze woont samen met hun hond, 2 katten, 3 schildpadden en 5 vissen in een leuk rijtjeshuis in Waddinxveen. Naast de schoolfotografie van de allerleukste kindjes, heb ik ook nog een eigen fotostudio, Voor Altijd&Eeuwig.

          Wat is er zo leuk aan je vak?
          Vroeger was ik al op zoek naar het leukste of mooiste beeld. En dan bedoel ik niet op technisch vlak, maar ik wilde toen gewoon dat de cavia er op zijn best uitzag en op de foto stond. Haartjes netjes gewassen, een mooie handdoek, een wc rolletje onder de handdoek en dan de cavia erop zodat hij heel mooi staat! Ik was toen een jaar of 10… maar erg veranderd ben ik daarin niet. Ik ben altijd op zoek naar de leukste, meest spontane en echte foto’s. Het vangen van hoe de persoon voor mijn lens echt is. Niet te geposeerd, maar juist heel los, ontspannen en vooral zichzelf. Die echte lachjes, dat als je de foto terugziet, het kindje nog hoort schateren. Dat vind ik het leukste aan mijn vak.

          Maak je ook foto’s met je telefoon?
          Telefoon? Kan die camera waarmee ik kan appen, netflixen, mailen, facebooken dan ook bellen? 😛 maar om antwoord te geven op de vraag… ja! Absoluut! Sterker nog.. als ik een nieuwe telefoon ga uitzoeken kies ik altijd degene met de beste camera kwaliteiten. Ik heb niet altijd mijn camera bij de hand, maar fotografeer natuurlijk wel heel graag. Daarnaast ben ik ook nog moeder en wil ik elk moment van mijn opgroeiende deugniet vastleggen. 

          Maak je dan standaard kiekjes of kijk je altijd met het oog van een fotograaf?

          Mja… dat valt wel een beetje onder beroepsdeformatie… ik kan eigenlijk geen foto maken zonder na te denken over hoe en wat. En als ik het wel een keer doe, dan gaat hij nog een keer over. Heel vervelend en vermoeiend wel, haha!

          Van wie heb je het meeste geleerd?
          Mijn leermeester Rutger Mullemeister, ook wel bekend van zijn boek ‘Rotterdams Passie’. Toen ik bij Rutger in dienst was als.. nou ja eigenlijk een manusje van alles, leerde ik veel meer en veel sneller dan op de Nederlandse Fotovakschool waar ik toen nog een deeltijd opleiding volgde. Ik stelde op een gegeven moment zelfs vragen op school, waar de leerkracht geen antwoord kon geven waar en Rutger het piekfijn uit kon leggen. Hij was een echte meester van het licht! Had ik toen maar beter opgelet, denk ik nog wel eens als ik weer eens vast zit met het uitlichten.

          Waarom is schoolfotografie belangrijk?
          Dat vind ik een goede en lastige vraag. Ik geniet van schoolfotografie. Al die enthousiaste koppies! Soms verlegen, maar halverwege heel spontaan! Je ziet de kinderen uit hun schulp kruipen en zich even superster voelen. Ook al duurt het maar 2 minuutjes… ze staan ontzettend te shinen en dat is zo mooi om te zien! Ik denk dat veel kinderen zo’n moment ook gewoon nodig hebben. Even alles uit de kast halen om jezelf te laten zien! Want elk kind mag gezien worden en schoolfotografie is dan echt even hun moment!

          Wat zit er in je cameratas?
          Ow jeetje.. een heleboel! Je mag van een fotograaf verwachten dat er een camera uitrusting in de tas zit. Ik hou zelf niet van techniek, alleen van mooie plaatjes 😛 dus over de camera uitrusting zal ik niets zeggen. Maar verder zitten er nog best veel dingen in. Een piepeendje, een badeenhoorn, hondenkoekjes, dextro want ik ben een fotograaf met diabetes type 1. Daardoor zitten er ook altijd koekjes, snoepjes en pakjes sap in mijn tas. Wat dan stiekem ook weer handig uitkomt als een klant(je) honger of dorst krijgt tijdens het fotograferen 😉
          Ik heb altijd een tablet in de tas zitten, voor de verveelde wachters tijdens een shoot. Dan is Youtube of een spelletje een echte uitkomst. Voor SGoolfotografie gebruik ik die tablet voor de QR codes die we voor elk kindje gebruiken.
          Pennen, lippenbalsem, batterijen voor de flitser die ik nooit gebruik… maar wel handig als we thuis batterijen nodig hebben… ik weet ze gelijk te vinden! Winkelwagenmuntjes kom ik er vreemd genoeg ook vaak tegen. Geen idee waarom!
          Stiekem ben ik ook maar gewoon een mens met een rommeltas, haha!

          Wat maakt je echt blij?
          Op fotografisch gebied? Een serie vol mooie momenten, spontane lachjes en de leukste poses! Zo’n serie waarbij ik bij elke foto een lach van oor tot oor krijg.

          Maar naast de fotografie… klinkt heel gek.. maar een nieuwe pot pindakaas.. waar het velletje nog af moet en je dan het mes in die nieuwe, smeuïge pindakaas mag dopen.. En bolletjes vla. Ik vind dat zo vrolijk klinken en het ziet er ook zo gezellig uit! Ik koop het vaak als ik wat te vieren heb of juist wel een beetje opgebeurd kan worden. Het eten ervan vind ik minder want dan zijn die o zo vrolijke bolletjes vreselijk om weg te werken.

          Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?
          “Gewoon doen! Probeer het gewoon en lukt het niet, dan stop je ermee.” – Jens Nauta, mijn man.

          Na heel lang twijfelen heb ik, nog niet zo heel lang geleden, de stap genomen om te stoppen met werken en volledig ZZP-er te worden. Ik vond dat doodeng mag je weten. Want ineens hadden we minder inkomen. En ook al maakt geld niet gelukkig, van alleen liefde kun je niet eten. Ik ben in de meest onhandige tijd ooit voor mijzelf begonnen, namelijk nog tijdens de lockdown vanwege COVID-19. Ik had mijn studio toen nog in huis en kon daardoor geen klanten ontvangen. Ik deed alles aan huis bij de klant of we zochten een mooie omgeving op. Gelukkig was het pracht weer en kon dat ook. Maar toch moest ik vooruit denken. Toen er ineens een pracht van een kantoorruimte vlak bij huis vrij kwam heb ik die, na de enige angst en twijfel, gehuurd en kan ik ook weer binnen fotograferen! Mijn eigen ruimte! Mijn eigen studio! Ik voelde mij ineens een echte volwassene, haha!
          Ik had ineens veel meer tijd voor mijn klanten en ook voor SGoolfotografie! Best decision ever!

          Interesse in een samenwerking

          met Mêgan?

          Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Mêgan toe.

            Interview Majorie Meinema

            Persoonlijke post

            Majorie Meinema, geboren in Bogotá, Colombia, woont samen met haar twee dochters in Hilversum. Haar meiden zijn haar inspiratie.

            Waarom ben je fotograaf geworden?
            Mijn passie voor fotografie begon na de middelbare school. Dat ik iets zou gaan doen met beeld, styling, mode en trends dat zat er al vroeg in. Het modevak leek mij heel leuk. Ik heb dan ook eerst een mode-opleiding gedaan. Na deze te hebben afgerond ging ik in Amsterdam fotografie studeren bij Fotogram. Ik wilde eerst nog modefotograaf worden maar het is anders gelopen. Door de komst van mijn kinderen ben ik gaan inzien hoe waardevol het is om mooie tastbare herinneringen te hebben. Dankzij mijn twee dochters ben ik echt mijn hart gaan volgen en concentreer ik mij op het fotograferen van de mooie momenten in het leven, kinderen!

            Waar heb je gewerkt voordat je bij Sgoolfotografie kwam?
            Ik fotografeer al best wel lang. Ik ben begonnen als fotograaf bij Portrait Place (fotostudio in voormalig V&D) daarna heb ik jarenlang bij Studio Kastermans gewerkt. Voornamelijk als persfotograaf.

            Persfotografie dat is wel iets heel anders dan Sgoolfotografie…
            Ja, het is best een uitdaging. Je moet er ter plekke wat van maken. Vaak in korte tijd. De persfotografie heeft mij geholpen om de fotograaf te worden die ik nu ben. Snel kunnen reageren op een bepaald moment, de dingen naar mijn hand zetten en van niets iets te maken. De situaties waren niet altijd even gunstig. Soms kwam je op plekken waar er haast geen licht was, of waar mensen soms niet eens op de foto wilden. Toch moest je terugkomen met geschikt beeld. Een lege plek in de krant zou anders het gevolg zijn.

            Wat is het grappigste dat je op een school hebt meegemaakt?
            Een klein meisje kwam naar mij toe en riep heel vrolijk: “We dachten dat er een fotograaf kwam, maar jij bent een fotovrouwtje!”

            Hoe zou je fotograaf Majorie omschrijven?
            Perfectionistisch. Ik let op de kleinste details.

            Hoe ben je bij Sgoolfotografie terecht gekomen?
            Ik kende Ilona haar werk al. Ik kwam haar een keer tegen op de ijsbaan in Hilversum. We raakten in gesprek. Ze vertelde haar verhaal en liet mij foto’s van Sgoolfotografie zien. Na ons gesprek was ik nog enthousiaster over het concept. Ilona neemt echt de tijd voor de kinderen, dat spreekt mij zo aan.

            Heb je een muze of favoriet onderwerp dat je graag fotografeert?
            Mijn dochters. Ze poseren zo natuurlijk omdat het zo eigen is. Geweldig!

            Denk je dat het voor het krijgen van werk tegenwoordig cruciaal is om je als fotograaf via social media te profileren?
            Zeker. Print media is duur, social media is een uitkomst. Ik plaats mijn reportages op Facebook en Instagram. Hier komt veel werk uit voort.

            Welke tip zou je collega’s willen geven?
            Het is belangrijk om vernieuwend te zijn. Anders doe je niet meer mee. Wees niet te bescheiden of bang om aandacht te trekken maar maak die foto die je graag wilt maken. Je bent als fotograaf vaak best wel aanwezig. Met zo’n groot toestel voor je neus is het moeilijk om niet op te vallen. In bepaalde situaties probeer ik op de achtergrond te blijven. Dan vang ik de momenten als mensen het niet door hebben. Maar op het moment dat er iets belangrijks vastgelegd moet worden sta ik vooraan.

             

            Waar haal jij je inspiratie vandaan?
            Pinterest is een inspiratiebron. Ook haal ik veel ideeën uit magazines. Daarnaast inspireren Barb Uil van Jinky Art en bruidsfotograaf Gerard Nel mij enorm met hun prachtige werk.

            Hoe zou je jouw stijl beschrijven?
            Puur en eerlijk. Lichte, zachte foto’s die rust uitstralen.

            Wat vind je leuk aan je vak? En wat is minder?
            Het creëren van een bepaalde sfeer en contact met mensen. De variatie vind ik leuk. Ik houd van afwisseling. Ik vind het wel lastig om keuzes te maken en de leukste foto’s te selecteren.

            Interesse in een samenwerking

            met Majorie?

            Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Majorie toe.

              Lotje Hondius Interview

              schoolfotograaf-lotje

              Persoonlijke post

              Schoolfotograaf Lotje woont samen met haar partner en dochter in Utrecht. Ze is geboren in Amsterdam, maar al snel daarna is ze met haar familie verhuisd naar het buitenland door haar vaders werk bij de KLM. Ze heeft de eerste 10 jaar van haar leven gewoond in Curaçao, Hongarije, Zuid-Afrika en Kenia. Van alle plekken heeft Afrika haar hart gestolen. Ze is daarom ook nog in 2012 teruggegaan naar Zuid-Afrika om een studie te volgen als Field Guide (Safari gids). Daar heeft ze twee avontuurlijke jaren meegemaakt in de omgeving van het Kruger Nationaal Park.

              Wanneer en waarom ben je begonnen met fotograferen?
              Op mijn achtste begon ik in Kenia met het vastleggen van de natuur met de analoge Olympus camera van mijn moeder. Als kind vond ik het heerlijk om mijn camera mee te nemen op safari. Ik ben een echt natuurmens en wilde zoveel als ik maar kon vastleggen van de schoonheid van het landschap en de dieren van Kenia. In 1999 zijn we weer naar Nederland teruggegaan. Mijn passie voor fotografie nam ik mee. 

              Heb je een opleiding fotografie gevolgd?
              Jazeker! Ik wilde me graag verder ontwikkelen als fotograaf en ben eerst gestart met een basisopleiding bij de Fotoacademie in 2006. Hier heb ik de basisbeginselen van de fotografie geleerd en ervaring opgedaan in het afdrukken van foto’s in de Doka (donkere kamer). Dat vind ik, nu we allemaal digitaal fotograferen, echt bijzonder.

              In 2007 ben ik begonnen met mijn opleiding aan de Fotovakschool in Amsterdam. Een leuke en spannende tijd waar ik veel geleerd heb en ook ontdekt heb dat ik naast natuurfotografie ook erg hou van lifestylefotografie.

              Je opleiding als fotograaf houdt eigenlijk nooit op, want er is altijd genoeg waar je je nog verder in kan ontwikkelen. Dat is juist het prachtige aan ons vakgebied! Ik heb dan ook in de tussentijd nog vele workshops gevolgd en dat zal ik ook blijven doen.

              schoolfoto
              schoolfoto

              Hoe ben je bij Sgoolfotografie terecht gekomen?
              Ha, dat is eigenlijk best een leuk verhaal. Misschien ken je de uitdrukking: ‘kennis is macht, maar kennissen zijn machtiger?’. Nou dat was hier wel van toepassing, want mijn oma kent toevallig schoolfotograaf An Bosma. Ze blijkt verre familie te zijn. Tijdens een verjaardag vertelt mijn oma aan An over mijn werk als fotograaf. An heeft toen voorgesteld dat ik een dagje mee kon lopen als haar schoolfoto-assistent. Ze gaf mijn oma haar telefoonnummer en the rest is history! Ik was enorm enthousiast en ben zo nog altijd enorm dankbaar en blij dat ik bij Sgoolfotografie terecht ben gekomen.

              Welke soort fotografie trekt jou het meest?
              Ik houd erg van de ongedwongenheid van lifestylefotografie. Je zet zo min mogelijk in scène en maakt gebruik van het daglicht wat er is. Het is puur en natuurlijk. Ik maak graag gebruik van natuurlijk licht, omdat je er de prachtigste beelden mee kan creëren. Daarnaast blijf ik ook door-en-door natuurfotograaf. 

              Was je vroeger als je op de (school)foto moest verlegen of juist niet?
              Ik was juist helemaal niet verlegen! Ik was van tevoren vooral bezig met het kiezen van de juiste outfit en hoe ik mijn haren wilde hebben.

               
              schoolfoto
              schoolfoto

              Wat maakt fotografie bijzonder?
              Je legt een klein stukje geschiedenis vast voor iemand. Al die herinneringen die zo dierbaar zijn, zoals een bruiloft, verjaardag, geboorte, familie-uitje of sgoolfoto. Jaren later zullen de gefotografeerde kinderen die foto’s delen met hun kinderen en kleinkinderen en hun verhaal vertellen. Bovendien is het toch ontzettend speciaal dat ik, als fotograaf, even te gast mag zijn in hun wereld.

              Hoe zie je jezelf graag over 10 jaar?
              In ieder geval met een camera nog in de hand en hopelijk nog altijd een enorme passie voor ons vak. Verder zou ik graag veel willen reizen voor mijn natuurfotografie. Maar wat de toekomst met zich meebrengt is nog maar de vraag natuurlijk, en nu ik moeder ben geworden merk ik dat ik erg kan genieten van de kleine momenten in het hier en nu.

              Interesse in een samenwerking

              met Lotje?

              Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Lotje toe.

                Jonneke Vos Interview

                Persoonlijke post

                Schoolfotograaf Jonneke Vos, woont al jaren samen met Rose in een appartementje in het 
centrum van Amsterdam met haar twee poezenkinderen. Ze houdt van het drukke 
leven in de stad, maar in de wintermaanden reist ze af naar haar tweede
 thuis in Aruba om daar op te laden voor een nieuw druk seizoen vol
 bruiloften, schoolfotografie en andere fotoshoots.

                Wat is er zo leuk aan je vak?
                Het is nooit hetzelfde. Elke dag is een nieuw feestje met unieke
 ervaringen! Geen kind, fotosessie of bruiloft is hetzelfde en ik vind het
 ontzettend waardevol om iets tastbaars te creëren uit de momenten die ik
 zie en vast kan leggen.

                 

                Waar gaat het voor jou bij fotografie om?
                Kijken en luisteren om de connectie met de kids te maken. Ik leg graag vast 
hoe het echt is. Deze foto’s zijn in mijn ogen het meest waardevol voor 
later.

                Je bent zelfstandig ondernemer, bevalt dat?
                Ik zal eerlijk zijn, de weg er naar toe ging zeker niet vanzelf. Sinds 2007 
ben ik fulltime fotograaf en na veel en hard werken kan ik zeggen dat ik
 elke dag geniet! Omdat ook mijn vriendin Rose zelfstandig ondernemer is,
 hebben we de mogelijkheid om drie maanden per jaar naar Aruba te gaan en daar
 te fotograferen. Daar genieten we natuurlijk ook van!

                Wat is je favoriete genre van fotografie?
                Het allerliefste fotografeer ik kinderen en bruiloften en het liefst 
bruiloften waar veel kinderen zijn. 
Samen met Rose heb ik een fotostudio in Amsterdam waar we veel gezinnen met jonge
 kindjes fotograferen en dat vind ik onwijs leuk.

                Hoe kijk jij tegen traditionele fotografie aan?
                Er zijn zoveel vormen en stromingen binnen de fotografie en iedereen kijkt 
daar weer anders tegenaan. Maar ik vind het persoonlijk heel fijn om soms 
juist buiten de lijntjes te kleuren, want de schoolfoto’s van nu mogen toch 
wel vernieuwender zijn dan die van 20 jaar geleden, toen ik zelf nog op de 
basisschool zat.

                Maak je ook foto’s met je telefoon? Maak je dan standaard kiekjes of kijk
je altijd met het oog van een fotograaf?
                Ik maak ontzettend veel foto’s met mijn telefoon! Maar omdat ik elke dag
 bezig ben met fotografie laat ik alle techniek bij mijn
 “huis-tuin-en-keuken-kiekjes” los. Ik zorg er wel voor dat ik elk 
jaar mooie foto’s laat maken bij een collega fotograaf, want dat zijn de foto’s die 
pronken aan de muur en die zijn heel waardevol voor later!

                 

                Van wie heb je het meeste geleerd?
                Dat vind ik een moeilijke vraag, want ik leer elke dag van zoveel mensen, 
dieren en kinderen wel iets.
 Ik leer vooral veel van de onbevangenheid van kleine kinderen, dat vind ik 
echt ontwapenend!

                Waarom is schoolfotografie belangrijk?
                Waarom kopen we elk jaar nieuwe kleren voor onze kinderen? Omdat ze er uit
groeien, ze veranderen, worden groter, krijgen een beugel, een nieuw kapsel
 of ineens sproetjes in het gezicht. Schoolfotografie kenmerkt in mijn ogen
 het vastleggen van een tijdelijke periode die een kind doormaakt waar ze 
uitgroeien en die we eigenlijk heel graag willen koesteren zolang als we 
kunnen. Met onze manier van schoolfotografie worden deze veranderingen op
 een mooie manier net even buiten de standaard lijntjes ingekleurd.

                Hoe vind je de balans tussen werk en privé?
                Voor mij was de overstap van thuiswerken naar het opzetten van een fotostudio
 de sleutel tot succes. Ik miste de structuur en daardoor kwam het 
ook voor dat ik zo opging in mijn werk dat ik om 9 uur in de avond nog niet had geluncht of gegeten.

                Hoe zou je jouw foto’s omschrijven?
                Mijn foto’s zijn verhalend, kleurrijk en spontaan. Ik hou echt van lachende
 mensen!

                Hoe promoot jij jezelf?
                Niet. De meeste mensen komen bij mij via horen en zeggen. Ik zou meer 
moeten doen zoals blogjes schrijven en veel foto’s posten. Ik heb het geluk 
dat ik veel vaste klanten heb, die mij al jaren kennen en daardoor weten wat
 ze kunnen verwachten. En wat is er nou niet mooier om een serie foto’s te hebben van je kinderen die naadloos bij elkaar passen door de jaren heen?

                Wat zit er in je cameratas?
                Te veel. Ik neem standaard altijd te veel mee in mijn tas. Ik probeer te
”ontspullen”, maar ik ben niet echt goed in het Marie Kondo concept.
 Ik werk met Nikon, maar naast de gebruikelijke fotospullen zoals camera’s, objectieven en flitsers, zitten er ook schoonmaakdoekjes, koekjes, 
knuffeltjes, rammelaars, lippenbalsem, EHBO kitjes en haar elastiekjes in 
mijn tas. Want je weet maar nooit!

                Wat maakt je echt blij?
                Zon, koffie, oude LP’s, klassieke muziek en chocola.

                Wat vind je moeilijk aan fotografie?
                Structuur aanbrengen, maar dat vind ik eigenlijk aan alles in het leven. Ik
ben snel afgeleid en zie vaak mooie plekken om te fotograferen en voordat je het weet ben je anderhalf uur verder. Wat ben ik blij met draaiboeken en ceremoniemeesters tijdens bruiloften 😉

                Waar fotografeer jij het liefst?
                In de natuur, bij mooie gebouwen, in het buitenland, in de stad, in
 verlaten panden, op het strand.
 Eigenlijk zie ik schoonheid in heel veel plekken zowel binnen als buiten.

                Wie is je grote voorbeeld?
                Mijn grootste voorbeeld…. Dat vind ik ook een moeilijke, ik denk de 
fotografe Jasmine Star uit Amerika. Niet zo zeer om de fotografie, maar meer 
om het bedrijf wat ze ervan gemaakt heeft. Daar heb ik wel respect voor.

                Met wie zou je nog graag willen werken?
                Mijn grootste droom is om rond te trekken in een camper door Amerika en dan 
vooral bruiloften mee te fotograferen. Dan zou het natuurlijk super zijn om 
met bruidsfotografen mee te gaan en zodoende te leren over verschillende
 tradities op trouwgebied.

                Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?
                Het beste advies wat ik ooit gekregen heb was van een ex-fotograaf die bij
 mij in de studio de achtergrondrol kwam installeren. Hij had me op het hart 
gedrukt om ons pensioen eerst veilig te stellen, voordat we zouden gaan
 leven. Anders zouden we misschien net als hij na zijn pensioen moeten gaan
 bijklussen om het hoofd omhoog te houden. Dat was even een reality check.

                Waar ben je het meest trots op?
                Op mijn vriendin en haar doorzettingsvermogen, zij is dit avontuur samen 
met mij aangegaan en heeft alle financiële zekerheid van een vaste baan losgelaten om onze gezamenlijke droom na te jagen.

                Wat wil je absoluut nog bereiken?
                Ik zou het super leuk vinden om een keer in IJsland een bruiloft te
 fotograferen. Wat lijkt me dat ontzettend gaaf!

                 

                Interesse in een samenwerking

                met Jonneke?

                Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Jonneke toe.

                  Ilona Hartensveld interview

                  Persoonlijke post

                  Ilona Hartensveld, boogschutter uit 1973, moeder van Yenna en partner van Corwin. Als ze niet fotografeert loopt ze graag hard over de heide van Hilversum, pakt een film, muziek- of- theatervoorstelling óf denkt na over een volgende verre reis of uitje met het gezin of vrienden.

                  Zit fotografie in je DNA?
                  Als klein meisje mocht ik altijd meehelpen in de doka bij mijn vader. Zo spannend om te zien wat voor moois hij uit die bakken met vloeistof toverde. De magie van fotografie is ongetwijfeld toen in mij aangewakkerd. Nog altijd trots op haar vader die regelmatig exposeert en lezingen geeft over zijn fotografie.

                  Wat is je achtergrond?
                  Je kunt wel zeggen dat het een zoektocht was, van een agrarische opleiding naar MDGO Mode en Kleding naar PABO. Daarna heb ik een tijd bij Albert Heijn gewerkt om grondig na te kunnen denken. In de resterende tijd bedrukte ik textiel onder de naam Textieldrukkerij Luna. Ik werkte de mallen uit met fotografische emulsie in een donkere kamer. Fotografie kwam wat later op mijn pad.

                  Tijdens mijn werk als laborant in een fotovaklab zag ik heel veel mooie bruidsfotografie. Toen begon het vlammetje voor fotografie echt te branden en sprong ik van het niets in het diepe. Ik heb mij ingeschreven voor een opleiding bij de Fotovakschool. Tegelijkertijd heb ik een KvK nummer aangevraagd en ben ik gestart met de eerste opdrachten.

                  Zeker in die eerste jaren was ik erg gedreven in mijn ontwikkeling en sleepte met mijn portret- en- bruidsfotografie een vijftal awards binnen. Mijn werk stond regelmatig in de diverse vakbladen en bruidsmagazines, daarnaast heb ik wat exposities gedaan.

                  Als je geen fotograaf was wat zou je dan doen?
                  Als ik geen fotograaf was dan had ik ongetwijfeld een ander creatief vak gevonden dat bij me past. Mogelijk iets binnen de reis-branche. Ondernemerschap zit er al van jongs af aan in. Het is fijn om mensen blij te kunnen maken met mijn product. Daar haal ik echt voldoening uit. Of dit bedrukte t-shirts zijn of groot formaat afdruk voor boven de bank, het blijft een fijn aspect van mijn werk.

                  Samen met je man heb je Sgoolfotografie opgezet en met succes. Hoe zijn jullie op het idee gekomen om Sgoolfotografie te beginnen? Wat is jullie succesformule?
                  In 2008 vroeg een collega mij of ik het leuk vond om een opdracht van hem over te nemen. Een grote school van 450 kinderen in Amersfoort Vathorst. Dit hebben we opgepakt en uitgevoerd. Dit kon ik natuurlijk doen zoals alle schoolfotografen dit doen, zittend op een stoeltje, benen bij elkaar, beetje hoofd draaien en ‘KLIK’. No way! Dit MOEST anders maar vooral LEUKER! Deze nieuwe school had een mooie lichte betonnen trap buiten die naar de bovenliggende etages liep. Op deze trap hebben we de foto’s gemaakt.

                  Vooraf had ik de verschillende poses uitgedacht. Een mooi briesje zorgde voor wapperende haren en de kinderen werden als echte modellen gefotografeerd. We ontvingen er lovende reacties op. Stel je voor, Vathorst was in die tijd een nieuwe woonwijk met veel lege woonkamermuren en lege halletjes. Je raadt het al, er werd heel goed besteld. Dit gaf ons het gevoel dat we hiermee iets in handen hadden waar we meer mee zouden kunnen bereiken.

                   

                  Ben je meer zakenvrouw of fotograaf?
                  Technisch gezien ben ik geen hoogvlieger. Ik doe mijn ding en weet dat het veel beter kan. Je blijft leren als fotograaf. Dit houdt het vak zo dynamisch en aantrekkelijk. Toch voel ik mijzelf meer een ondernemer. Ik houd van het avontuur om dingen uit te proberen, te testen, te evalueren en verder uit te bouwen. Door de topdrukte is het er de laatste jaren helaas minder van gekomen, maar samen met Corwin zal ik komende jaren weer keihard aan de bak gaan om Sgoolfotografie.nl verder uit te bouwen. Het voelt alsof alles nog in de kinderschoenen staat en we voorlopig nog niet klaar zijn.

                  Het is ontzettend leuk om de fotografen binnen ons team mee te helpen hun werk tot een hoger level te brengen. Een aantal collega’s heeft zich in korte tijd zo goed ontwikkeld dat de verschillen tussen start en heden enorm te noemen zijn. Het geeft mij heel veel voldoening dit samen met hen te bereiken! Dit is zeker één van de mooiste aspecten van mijn werk!

                  Is er een fotograaf die jou inspireert?
                  Ik heb geen grote helden binnen de fotografie of fotografen die mij bijzonder geïnspireerd hebben. Mijn collega’s bij het lab zijn wel een enorme inspiratiebron geweest. Als ik toch een aantal namen mag noemen dan zijn dit Ed van der Elsken, Eddy van Wessel, Raymond Rutting, Anton Corbijn, Kees Tabak, Phill Borges en Patricia Steur. Ook een aantal directe collega’s uit eigen netwerk mogen niet ontbreken: Richard Terborg, Stefan Schipper, Martin Hogeboom en Ronald Koster. Zij zetten Nederlandse fotografie écht op de kaart!

                   

                  Sgoolfotografie.nl was geboren!
                  Zeker! Een kickstart naar een nieuwe vorm van portretfotografie waarin ik al m’n creativiteit kwijt kon. Als snel groeide het aantal scholen. Drie jaar later zijn we de franchise en de eerste samenwerkingen gestart zodat we nog meer ouders blij konden maken met leuke portretfotografie van hun kinderen.

                  Inmiddels vindt om praktische redenen de meeste fotografie binnen plaats. Wij proberen de beweging erin te houden en het kind de ruimte te geven om zichzelf te laten zien. Wij observeren kort tijdens de eerste paar opnamen. Daarna bepalen wij wat het kind gaat doen, zoals de pose of gekkigheid. Dit alles vindt binnen een minuut plaats. Topsport, al zeg ik het zelf!

                  Naast Sgoolfotografie ben je een fantastische allround fotograaf. Wat vind je het leukste om te fotograferen?
                  Naast Sgoolfotografie.nl vind ik het erg fijn om reportages te verzorgen voor bedrijven en bruidsparen. Ik houd van de actie. Iemand die bezig is met een ambacht, een kind dat stiekem naar de taart loert terwijl deze door het bruidspaar aangesneden wordt. Opa die een hand op oma haar bil legt terwijl hij denkt dat niemand het ziet. Onverwachte momenten op een verrassende manier vastleggen is voor mij het leukste dat er is. Om die reden past reportagefotografie het best bij mij.

                  Ben je een perfectionist?
                  Een perfectionist ben ik zeker niet. Ik vind het wel van groot belang dat alles goed verloopt. Ik denk dat ik redelijk georganiseerd kan werken. Als er dingen zijn die mijn planning overhoop gooien dan kan ik daar behoorlijk van slag van raken. Extreme drukte, zoals voorgaande twee jaren, is ook niet helemaal mijn ding. Ik laat dan steekjes vallen en ben niet de leukste meer voor mijn omgeving. Gelukkig ziet mijn agenda er komend seizoen een stuk luchtiger uit. Er is meer ruimte om mijn collega’s verder te helpen in hun ontwikkeling. “Samen groeien” is mijn credo. Een mooi jaar voor de boeg dus!

                  Heb jij tips voor lezers die ook fotograaf willen worden?
                  Als je wilt starten als fotograaf bedenk je dan eerst dat dit geen makkelijke markt is om in te starten. Het zal knokken worden. Als je je echt goed ontwikkeld hebt dan gaat het je lukken. Laat je werk beoordelen door professionele collega’s en vraag hen wat beter zou kunnen. Geef jezelf gekke opdrachten of laat anderen opdrachten voor je verzinnen. Werk samen aan opdrachten. Probeer een eigen stijl te ontwikkelen en houd je bewerkingen constant. Zorg voor een eigen ‘smoel’ en laat je werk zoveel mogelijk zien! Vind jij het leuk om kinderen te fotograferen en verdien je hier je brood mee? Behoefte aan werken binnen een enthousiast team? Laat het ons weten!

                  Over 10 jaar zie ik mijzelf…
                  Over tien jaar hoop ik dat heel Nederland ons kent als de leukste schoolfotograaf en dat vele woonkamers van ouders en grootouders gevuld zijn met onze prachtportretten. Rond die tijd zijn we de mogelijkheden voor onze diensten in het buitenland aan het uitwerken. We hebben een aantal fotoboeken uitgegeven en een aantal andere leuke producten op de markt gebracht. We blijven ondernemers natuurlijk!

                   

                  Interesse in een samenwerking

                  met Ilona?

                  Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Ilona toe.

                    Femke Vink interview

                    Persoonlijke post

                    Samen met haar gezin woont Femke in Blaricum. Twee heerlijke zonen, 2 labradoodles en haar man! Een heerlijk plek waar de deur altijd voor iedereen op staat. Gezelligheid en warmte zijn de woorden die haar het beste omschrijven.


                    Fotografie, waarom is dat op jouw lijf geschreven?
                    Ik kan me niet anders herinneren dan dat mijn moeder vroeger alles omtrent mijn jeugd op de foto vastlegde. De dagelijkse dingen, maar ook speciale momenten. Dat nam ik vrij snel over, de camera was ook bij mij vastgeplakt aan mijn hand. Een echte hobby!
Toch koos ik een ander pad en werkte ik jarenlang met veel plezier in de kinderopvang. Daar nam ik mijn camera geregeld mee en verblijdde ik ouders met foto’s die ik maakte tijdens het werk. 
Na 12 jaar in de kinderopvang gewerkt te hebben, begon het te kriebelen. Ik volgde een opleiding tot fotograaf en nam de beslissing om als zelfstandig fotograaf aan de slag te gaan. Nog steeds voelt dit als de beste beslissing ooit!

                    Wat is er zo leuk aan je vak?
                    De vrijheid die ik ervaar. Ik mag mensen blij maken met fijne momenten vast gelegd in een tastbare herinnering. De mogelijkheid om mijzelf elke keer weer verder ontwikkelen. Maar misschien wel het allermeeste de contacten die ik heb met klanten, zowel voor, tijdens en na de fotoshoot. Ik vind het heerlijk om mij op te laden voor een shoot, een fijne tijd te hebben tijdens het werk en daarna met een grote glimlach achter mijn computer de foto’s na te bewerken.

                    Er zijn vast ook wel minder leuke dingen toch?
                    Lastig, want ik mag echt mijn hobby uitvoeren. De zakelijke kant vind ik wel echt een uitdaging. ‘Nee’ zeggen, daar ligt ook niet mijn specialiteit. Ik voel me elke keer weer vereerd als ik word benaderd voor een fotoshoot. Ik ervaar het als lastig dat mijn agenda dan vol zit, met schuiven kom ik altijd heel ver. Maar toch merk ik dat het soms ook niet anders kan dan nee te moeten zeggen, zodat er ook tijd is voor ontspanning. Het gaat me langzaamaan steeds beter af.

                     

                    Wat maakt dat je elke keer weer met plezier naar een school gaat om schoolfoto’s te maken?
                    Elke keer is weer anders. Ik weet van te voren nooit hoe mijn dag gaat verlopen en dat vind ik fijn. Ik word blij van individuele momenten; verlegen kinderen die niet durven maar wanneer het toch lukt. Een kind wat vol trots verteld over zijn hobby en daardoor straalt op een foto. 


                    Daarnaast ligt het werken met kinderen mij goed, daar hebben mijn werkzame jaren in de kinderopvang zeker aan bijgedragen. Het maken van schoolfoto’s op kinderdagverblijven is voor mij nog meer een feestje. Waarom? Het is zo spannend voor een kind en ik denk dat mijn kracht is om een kind het vertrouwen te geven dat het gaat lukken. Misschien minder lachend dan de andere, maar de angst is overwonnen en dat is voor mij altijd zo’n een tof gevoel. Daardoor lig ik ’s avonds nog met een glimlach in bed.

                     

                    Wat doe je naast Sgoolfotografie?
                    Ik ben de eigenaar van Fem’s Fotografie. Ik fotografeer voornamelijk gezinnen, ondernemers en maak pure portretten. De afwisseling die deze soorten fotografie geven vind ik heerlijk. In combinatie met schoolfotografie is dit voor mij mijn ideale werk.

                    Hoe zou jij jouw stijl omschrijven?
                    Puur, ongedwongen, spontaan met een beetje humor.

                    Wat doe je graag in je vrije tijd?
                    Het allerfijnste vind ik het om samen met mijn gezin te zijn. Thuis, op avontuur, uiteten eigenlijk maakt niet uit waar. Ik omschrijf ons vaak ook als ‘burgerlijkheid ten top’. 
Daarnaast geniet ik onwijs van alle lieve mensen om ons heen. Vind het fijn om mensen het naar hun zin te maken, gezelligheid te creëren en vooral veel te lachen. Daarna kruip ik het liefst weer op de bank en zoek ik de rust weer op met een fijne serie.

                     

                    Wat zijn je dromen voor de toekomst?
                    Er zitten zoveel plannen in mijn hoofd, er komt elke keer weer iets nieuws bij. Soms zou ik nog wel een opleiding willen doen of nog een bedrijf naast de fotografie willen starten. Maar wat er altijd is in mijn droombeeld voor de toekomst…de fotografie. Ik kan me niet voorstellen dat ik nooit maar zou fotograferen. Het hoort echt bij mij!

                    Interesse in een samenwerking

                    met Femke?

                    Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Femke toe.