Zijn er nog dingen die je zou willen doen als fotografe?
Er zijn natuurlijk allemaal soorten fotografie en er zijn zeker dingen die mij nog eens interessant lijken te fotograferen, zo heb ik zelf drie kinderen en ik weet dus hoe speciaal de geboorte van een kind is, wellicht wil ik in de toekomst nog eens als geboorte fotograaf aan de slag. Dat je dan één van de meest speciale momenten uit mensen hun leven mag vastleggen, lijkt mij goud.

Heb je nog een bepaald doel voor ogen wat betreft je werk als fotografe?
Eigenlijk niet, ik wil vooral genieten van de dingen die ik doe en creatief bezig zijn, zoveel mogelijk leren, want in de fotografie zijn de mogelijkheden eindeloos, zowel het maken van de beelden, de genre’s fotografie en ook in het nabewerken van de foto’s. En als ik dit kan blijven doen ben ik helemaal in mijn element. 

Welke leeftijd vind je het leukst om te fotograferen?
Eigenlijk zijn alle leeftijden leuk om te fotograferen. Maar als ik moet kiezen dan fotografeer ik het liefst de periode waarin kinderen een “wisselgebit” hebben. Hoewel ouders soms denken dat ze in die periode (die best lang kan duren) beter even kunnen wachten met het laten maken van foto’s, vind ik het juist super leuk. We wisselen allemaal maar een keer van gebit, en dit hoort erbij. En die wisselgebitjes zijn toch te leuk!

Wat is je grootste uitdaging in fotografie
Mijn grootste uitdaging is het bewaken van mijn tijd. Ik kan zo genieten van fotograferen dat ik kan blijven schieten.

Welke BN’er zou je graag willen fotograferen en waarom?
Victoria Koblenko. Ik vind dat ze echt een hele toffe uitstraling heeft. Ze wisselt erg vaak van kapsel en alles staat haar goed. Ik denk dat je met haar een hele toffe shoot kunt doen met hele uiteenlopende stijlen.

Hoe kijk jij tegen traditionele fotografie aan?
Vanuit de gedachte dat fotografie ook een weerspiegeling van een bepaalde tijd is, respecteer ik de traditionele fotografie, maar met de tijd veranderd deze ook. Zelf ben ik gestart met fotografie toen deze nog analoog was, opnamen op een filmrol beperkt en afdrukken in de doka tijdrovend. De komst van de digitale fotografie maakt het mogelijk in korte tijd veel meer beelden te schieten. Dan kun je nog eens variëren en experimenteren wat regelmatig leidt tot interessante portretten die in het analoge tijdperk minder snel gemaakt waren.

Maak je ook foto’s met je telefoon?
Maak je dan standaard kiekjes of kijk je altijd met het oog van een fotograaf?
Ik maak heel veel foto’s met mijn telefoon en denk dat je als fotograaf je fotografisch oog nooit echt kan uitschakelen maar ik zie mijn telefoon niet direct als vervanger voor mijn camera. Met mijn telefoon maak ik vooral snapshots ben ik meestal minder kritisch dan ik met een camera ben. Toch zijn er regelmatig momenten dat ik blij ben dat ik mijn telefoon bij mij heb als mijn camera ontbreekt. 

Hoe zou je jouw foto’s omschrijven? 
Ik zou het meeste van mijn werk omschrijven als oprecht en narratief. In mijn portretten probeer ik vooral de persoon achter het gezicht te laten zien. Stoer, ondeugend, verlegen of ingetogen, iedereen is uniek, dat leg ik graag vast. 

Wat vind jij? Schoolfoto’s afdrukken of liever digitaal?
Dat is wel een hele persoonlijke vraag. Want de ene ouder maakt ieder jaar fotoboeken en dan zijn de digitale bestanden perfect. En de andere ouder (zoals ik) heeft een bak met memorabele spullen van hun kroost vol met gedenkwaardige momenten, zoals rapporten, foto’s, tekeningen, etc. 

Waar droomde je als kind van?
Ik wilde dolgraag kleuterjuf worden! Maar dat is er nooit van gekomen. Na een keer mee te zijn geweest naar de kinderboerderij met mijn zoon (toen nog 4 jaar oud) en zijn klas was ik voorgoed genezen. Ik heb een heel diep respect voor alle leraren. Ik doe ze het niet na. 

Wat is volgens jou de perfecte compositie?
Ik fotografeer heel graag van dichtbij én van bovenaf. Van dichtbij zie je lekker veel van het karakter van een kind. En van bovenaf gaan de ogen zo mooi open, de vrolijke, boevige blik die ze dan uitstralen vind ik rond fantastisch.