Mascha Majoor
Wanneer en waarom ben je begonnen met fotograferen?
Ik was 21 toen ik met mijn vriend Theo een reis door Scandinavië maakte. Al gauw kwam ik erachter dat ik mijn kleine coolpix camera was vergeten. Ik heb toen in Denemarken een spiegelreflexcamera gekocht en hier begon het allemaal. Nu vond ik fotograferen al leuker dan mijn vriendinnen het vonden. Op vakanties kwam ik altijd terug met de meeste foto’s. Maar met deze goede camera toentertijd begon ik mij ook echt voor de techniek en compositie te interesseren. Na meerdere workshops en cursussen heb ik in 2019 besloten het professioneel aan te pakken. Ik ben begonnen met de fotovakschool en heb nu regelmatig leuke opdrachten.
Wat is je favoriete genre van fotografie?
Mensen, en dan voornamelijk kinderen. Op vakanties of mooie dagen lig ik het liefst de hele dag op mijn buik verstopt terwijl de kinderen rondrennen en niets doorhebben. Ongeposeerde, spontane foto’s spreken mij het meest aan. Voor schoolfotografie kan ik natuurlijk niet de hele dag op het schoolplein liggen op zoek naar het perfecte spontane plaatje, maar ik probeer dit wel zoveel mogelijk te creëren. Nou moet ik zeggen dat ik ook van andere genres erg kan genieten. Een mooie stads- of landschapsfoto, architectuur of product foto’s, ik vind het allemaal leuk.
Pak je altijd je camera of maak je ook foto’s met je mobiele telefoon?
Ik maak zeker ook foto’s met mijn telefoon. Ik ben in de veronderstelling dat in veel situaties je telefoon een hele goede foto kan maken. Een quote die mij altijd is bijgebleven, maar vraag me niet wie het ooit heeft gezegd: “De beste camera is degene die je bij je hebt”. En tegenwoordig heb je (ik in ieder geval wel) altijd mijn telefoon bij me. Je zal de foto die je met je telefoon maakt niet 3 x 3 meter uitvergroot aan de muur kunnen hangen maar voor social media is het vaak goed genoeg.
Maak je dan standaard kiekjes of kijk je altijd met het oog van een fotograaf?
Dat ligt eraan. Ik denk dat ik bij bijna elke foto wel ergens in mijn achterhoofd wat standaard regels volg. Vooral bij mijn eigen kinderen. Klein voorbeeld daarvan is dat ik altijd op ooghoogte van ze probeer te fotograferen en ik plaats ze ook niet altijd precies in het midden.
Hoe vind je de balans tussen werk en prive?
Dat is soms wel lastig. Als ik door mijn vakantiefoto’s ga merk ik soms dat ik foto’s verwijder omdat er een fotografisch “foutje” in zit. Voeten of handen eraf geknipt of er staat een lelijke prullenbak op de achtergrond. Dan moet ik even stilstaan en mezelf duidelijk maken dat dit geen professionele fotoshoot was maar een vakantiefoto. En daar is het belangrijker dat je herinneren maakt en hoeft niet elke foto een prijswinnaar te zijn. Soms ook laat ik mijn kinderen iets te lang poseren tijdens een uitje, gelukkig zijn ze tegenwoordig oud genoeg om daar iets van te zeggen en dan schakel ik weer terug naar moeder zijn.
Waar ben je het meest trots op?
Heel cliche natuurlijk op mijn kinderen. Maar fototechnisch gezien vind ik het altijd heel leuk als ik ergens thuis kom en daar mijn foto’s aan de muur zie.
Wat is er zo leuk aan je vak?
Dat je mensen blij kan maken met jouw hobby eigenlijk. Ik geniet ervan om mooie foto’s te maken, en dan vooral zo dat degene voor de camera zich er zo prettig mogelijk bij voelt, want dat zie je zo enorm terug op foto’s. Ik maak ook graag actie foto’s van sporters, als ik die daarna doorstuur en ze plaatsen ze op hun social media kanalen, geniet ik ook van.
Interesse in een samenwerking
met Lotti?
Laat hier je e-mailadres achter en we sturen je zo snel mogelijk meer informatie over het werk van Lotti toe.
